December en januari zijn nou niet mijn meest favoriete maanden. Morgen ben ik jarig en zoals veel volwassenen met ADD ben ik niet zo gek op gelegenheden zoals kerst, oud & nieuw en verjaardagen. Als kind was ik vaak ziek op mijn verjaardag. Verjaardagen geven me stress. Daarom besloot ik zo'n 3 jaar geleden dat ik mijn verjaardag niet meer ga vieren ‘zoals het hoort'.
Ik vier mijn verjaardag lekker niet – xje, ADD
Geen taart meer eten in een kringetje van vrienden en familie, want daar geniet ik toch niet van. Niet meer nadenken over gebak, hapjes en drankjes. Dan hoef ik ook niet meer na te denken over wie ik wel en niet ga uitnodigen én me niet rot te voelen over het feit dat ik vergeten ben mensen op tijd uit te nodigen (wat natuurlijk ieder jaar gebeurde).
Toch een beetje jarig (op z'n ‘ADD's')…
Ik vier mijn verjaardag misschien niet meer zoals het hoort, maar toch vind ik het leuk als mijn ouders even op de koffie komen. Ze passen morgen op mijn neefje, dus die komt ook mee. Joepie! ‘Dan kan ik net zo goed mijn tante ook uitnodigen', dacht ik. Mijn zusje en haar vriend zijn aan het werk, maar buiten dat is met mijn tante erbij de kleine familie compleet.
Drie volwassenen en één peuter op bezoek, dat moet lukken, zélfs met ADD.
ADD en verjaardagen: doe wat je het liefst doet
Wat ik eigenlijk het liefst doe, is lekker de natuur in gaan en actief zijn. Mountainbiken, wandelen, kajakken, snowboarden, (kite)surfen… Op je verjaardag moet je eigenlijk doen wat je het liefst doet, toch?
Mijn ideale verjaardag is dus ook een dag met een outdooractiviteit. De bergen en de sneeuw zijn helaas te ver weg, maar ik ga morgenmiddag lekker wandelen met een vriendin. Misschien doen we ergens een koffietje met een glutenvrij veganistisch taartje of cake (omdat die zo makkelijk verkrijgbaar zijn ;P).
Toch ADD verjaardagsstress?
De stress voor mijn verjaardag die ik jarenlang voelde is dit jaar minimaal, maar toch merk ik dat ik lichtelijk van slag ben. Hoe dat komt weet ik niet precies… Vanmorgen heb ik gewerkt (want morgen, maandag, neem ik vrij want jarig/wandelen/koffie drinken/de luxe van ondernemer zijn). Na de lunch liep ik naar de supermarkt om iets lekkers te halen voor mijn familie, die niet zulke ‘moeilijke eters' zijn als ik en dus gewoon genieten van een simpel stuk Hollandse taart met slagroom.
ADD en de supermarkt
In de supermarkt merkte ik voor het eerst dat ik van slag was. Ik liep overal tegenaan; deuren, kratten, mandjes, mensen… Ook heb ik zeker 10 minuten naar de appels en peren gestaard en 20 minuten naar de gebakjes, soesjes, vlaaien en taarten. Toen ik eindelijk besloten had welke taart ik nam (na ze allemaal minstens 2 minuten in mijn handen gehad te hebben) vond ik ineens dat ik zelf ook iets gezelligs moet eten. Op naar het glutenvrije vak (ADD en gluten = voor mij geen goede combinatie), om daar weer 10 minuten naar te staren en vervolgens niks te kopen. Ik word niet blij van zoetigheid, waarom zou ik op mijn verjaardag ineens gebak gaan eten?
Eenmaal bij de kassa aangekomen merkte ik hoe wazig ik was. De caissière stelde iets te veel vragen. Bonuskaart, bonuspunten, koopzegels, voetbalplaatjes. Seriously? ‘Laat me met rust', dacht ik. Het kwam niet meer binnen, mijn hoofd was uitgecheckt.
ADD en verjaardagen: accepteren en ervan genieten op jouw manier
Toen ik thuis kwam van de supermarkt dacht ik ‘hier moet ik meteen een korte blogpost over schrijven'. Dit is echt zo'n typisch ADD-dingetje. Overprikkeld + (onbewuste) verjaardagsstress = een uitgecheckt hoofd.
Nu realiseer ik me dat ik dit misschien niet had moeten publiceren. Wat ik beter had kunnen doen, is de laptop dichtklappen en gaan relaxen/genieten. Dat ga ik nu dus ook doen. Ik heb gewerkt vandaag, taart en koffie in huis. Nu gewoon accepteren dat mijn hoofd af en toe ‘uitcheckt' en lekker genieten.
ADD en verjaardagen, hoe doe jij dit?
Iedereen met ADD is wel eens jarig (goh, wat een briljante constatering was dat). Wat vind jij van jarig zijn? Vier je het (groots), geniet je ervan? Of vind je het maar gedoe, net zoals kerst en oud & nieuw? Ik ben benieuwd, deel het hieronder in de comments. Tips zijn natuurlijk ook altijd welkom!
Oh, wat doet me dit even goed om te lezen! Dat klinkt misschien heel raar… Maar goed. Gisteren kreeg ik te horen geen contractverlenging te krijgen, terwijl ik overspannen thuis zit. Met de boodschap dat ik wel zeg ad(h)d te hebben, maar toch goed moet laten onderzoeken of ik geen ass heb. Want dit is typisch ass; geen boodschappenlijstje meer kunnen maken, bijvoorbeeld. Nou, alles over het hoofd natuurlijk. En nu lees ik dit en denk echt: ja, die diagnose die ik jaren terug heb mogen krijgen wat zoveel rust en duidelijkheid gaf is echt wel kloppend. Daar hoef ik niet nu over te gaan twijfelen. Geef maar toe aan je uitgecheckte hoofd. Dankjewel voor het delen van deze verjaagdservaring. Hele herkenbaar. Maar goed, misschien had ik dit ook niet moeten schrijven en me aan m’n planning moeten houden en allang koffie hebben moeten zetten én eten, want ja. Dat moet ook nog… Het hoofd van een overprikkeld adhd’er ;).
Groetjes!